Griekse alant (Inula helenium) of alantswortel, bittere alant, odinskop, heleniumwortel kan wel tot 2 meter hoog worden en bloeit met fraaie gele bloemen. In Nederland alleen te vinden als gekweekte plant, gewaardeerd als fraaie sierplant achterin een border. Bij Veldzicht staat de Griekse alant in alle tuinen te pronken.

De plant is geliefd als smaakmaker en als volksmedicijn in hoestsiroop.

De alant werd al in de oudheid gekweekt als geneesmiddel en om zijn eetbare knollen en spruiten. Op de wortel kun je kauwen, eerst is de smaak bitter maar daarna verwarmend. Het kauwen was ook een middel om besmetting te voorkomen als je moest reizen door een gebied waar de pest of de koorts heerste.

De Romeinen gebruikten de wortel in hun sauzen, als voorgerecht en na de maaltijd ter bevordering van de spijsvertering.
In de middeleeuwen verwerkte men de gesuikerde wortels in platte, roze koeken. Ze waren bij de apotheek verkrijgbaar en hielpen bij problemen met de spijsvertering, om hoest te bestrijden en om slijm op te lossen. Niet te verwarren met de huidige roze koeken!

Griekse alant wordt ook gebruikt als geneesmiddel voor paarden en muilezels. Inula is afgeleid van ‘Linnulis’ dat jonge muilezel betekent.
Nog een leuk weetje: er is wetenschappelijk aangetoond dat alant muizen versuft, handig voor je kat als je last van muizen hebt.